UN POBO MUSICAL

                                                 A COSTUREIRA

Costureira bonita, 

¿donde te-los teus vestidos? 

Téñoos na hucha gardados

 para poñer ós domingos. 

Costureira bonita,

 dime donde te-la cama. 

No puleiro das galiñas

 nunha presiña de pallas. 

Costureira bonita 

dime donde te-lo niño. 

Nun carballo da Illana

 no mais alto ramalliño. 

 Costureiriña bonita, 

¿donde garda-los melindres?

 Téñoos na hucha gardados

 para comer ós domingos.

O amor da costureiriña 

era papel e mollouse;

agora costureiriña 

o teu amor acabouse.

OS CESTEIROS

Somos probes cesteiros,
cestos que compoñer,
probiños de nosoutros
que vamos morrer.

Fame que temos,
¡vaia por Dios!
non sei se é fame
ou se será tós;
entra pola boca,
sale polos pés,
todo este mundo
anda ó revés.

Cando vamos á feira
cos cestos a vender
chamamos ás mulleres
que nolos veñan a ver.

E son bos cestos
se son, son, son,
que coma os meus
non hai ningún bon
e son bos cestos,
miremos ben,
pois coma os meus
xa non os fai ninguén.

Cando vamos prá vila
pola caie raial
quedan as señoritas
sentadas nun portal.

Elas, moi empolvadas,
saen pro mirador
e falan polos dedos
palabriñas de amor.

Eses son cestos
eses son, son,
en todos eles
non hai un bon.
Víste-los cestos
vístelos ben
pois coma eles
non os fai ninguén.

FOLIADA DE NADELA


Zapatos de chiculate
tenos a miña cadela
pra leva-las ovelliñas
ás feiriñas de Nadela.

Aló ven o gaiteiro
por detrás do pinar
hastra os pinos lle axudan
á gaitiña a tocar.

Indo eu pra non sei donde
vendo eu a non sei quén,
á porta de, xa me entendes...
non me poido acordar ben.

Andivecheste alabando
polos muiños moendo,
que te casabas comigo
e iso era en eu querendo.

A rula vaise queixando,
que lle levaron o niño,
que che mandou facer rula
tanto á veira do camiño.

Algún día ben pensaches
do meu corazón ter froles.
Agora vai ós codesos,
que chos hai nos arredores.